بدون عشق، حتی قطره هم نایاب می گردد
بدون عشق، روی چشم بیش از خط مویی نیست
به نام عشق، ابرو گوشه محراب می گردد
به نام عشق، خسرو سر فرود آرد به شیرینی
رخ دلدار در گیسو، شب مهتاب می گردد
به نام عشق، لب ها لعل و دلها خون و نرگس مست
نگه در شیشه ی چشمی، شراب ناب می گردد
بدون عشق، در گهواره ها طفلی نمی خندد
به نام عشق، مادر تا سحر بی خواب می گردد
بدون عشق، شاعر شعر جانسوزی نمی گوید
بدون عشق، آتش از خجالت آب می گردد
بدون عشق، بلبل یک غزل از بر نمی خواند
به نام عشق، با بوی گلی بی تاب می گردد
یتیمی آسمان جل را به «کیوان» می رساند، عشق
غبار و ذرهای، خورشید عالمتاب می گردد